Springtij
Mail Facebook Twitter Instagram

Inleiding Ontstaan van het verhaal Fragment

 

 

Fragment uit Springtij

Download hier hoofdstukken 1 en 2 van Springtij.

 

Terug naar boven

 

Inleiding

Sinds 7 maart 2014 ligt mijn tweede roman Springtij, uitgegeven door Luitingh-Sijthoff, in de boekhandel. Ook dit keer heb ik een persoonlijk verhaal gekoppeld aan historische gebeurtenissen. Het verhaal wordt verteld aan de hand van twee verhaallijnen. De ene speelt zich af in de Hoekse Waard (Zuid-Holland), tijdens de watersnood van 1953, de andere 21 jaar eerder in Den Oever (Noord-Holland), tijdens de bouw van de Afsluitdijk.

 

Wij worden altijd gefascineerd door onze afkomst en willen op de een of andere manier weten waar wij vandaan komen. Daarom zijn programma’s zoals Spoorloos en DNA onbekend ook zo populair. Hoofdpersoon Sara wordt wakker geschud uit haar betrekkelijk saaie en redelijk comfortabele leven wanneer zij erachter komt dat haar moeder niet haar echte moeder is. Omdat dit samenvalt met de watersnood is het letterlijk of de grond onder haar wordt weggespoeld, waardoor zij gedwongen wordt om over haar verleden na te denken.

 

De andere hoofdpersoon, Kitty, ziet haar ambities in rook opgaan wanneer zij voor het eerst verliefd wordt. Twee vrouwen die er ieder op hun eigen manier achter moeten komen dat het leven bijna nooit verloopt zoals je dit van tevoren hebt voorgesteld.

Met mijn boeken wil ik graag de verhalen vertellen die mensen zoals u en ik zouden kunnen meemaken. Maar de personen uit mijn boeken spelen hun rol in een decor dat wij allemaal goed kennen uit de geschiedenisboeken, in dit geval de watersnood van 1953 en de bouw van een van de grootste waterwerken in ons land.

 

Terug naar boven

 

Ontstaan van het verhaal

 

Ik heb eigenlijk altijd al iets over de watersnood van 1953 willen schrijven, al sinds ik het verhaal van de grootouders van mijn echtgenoot gehoord heb, die in 1953 in Piershil in de Hoekse Waard woonden. Hoewel dit dorp niet helemaal ondergelopen is zoals bijvoorbeeld de dorpen Numansdorp en ’s-Gravendeel, werd het toch zodanig getroffen dat ook zij hulp kregen vanuit het buitenland. Vanuit Denemarken kwam er een pakje met daarop het adres van een Deense boerenfamilie. Na een bedankje werd de Nederlandse familie uitgenodigd om vakantie te houden op de boerderij in Denemarken. Op deze manier hebben mijn schoonouders elkaar ontmoet en zijn zij later met elkaar getrouwd. Daarom heb ik zelf ook een jaar Deens gestudeerd, wij gaan nog regelmatig naar de familie in Denemarken.

 

In veel landen kwamen acties op gang om Nederland te helpen. Hier een speciale noodpostzegel uit Denemarken, waarvoor mensen 40 in plaats van 30 øre betaalden. Het verschil ging als noodhulp naar het rampgebied.


Daarnaast werd ik gefascineerd door de manier waarop er in de crisisjaren omgegaan werd met werkelozen die vaak terecht kwamen in grote werkverschaffingsprojecten zoals De Afsluitdijk. Tot zover de historische gebeurtenissen in het verhaal.

Het idee van Springtij ontstond vanwege mijn eigen fascinatie naar afkomst en wortels, omdat ik mij al jaren zowel met mijn eigen familiegeschiedenis bezighoud als met de familiegeschiedenis en stambomen van andere mensen.


Maar ook door het kijken naar programma’s als DNA onbekend en Spoorloos waarin het mij altijd opvalt dat mensen ontzettend ver willen gaan om te weten te komen wie hun echte vader en of moeder is, soms op het obsessieve af. Degene die zoekt is als het ware op zoek naar een ontbrekend stukje in zichzelf, hij of zij wil in het familielid iets van zichzelf herkennen. Als de  vader of moeder dan gevonden wordt, is er bij de eerste ontmoeting vaak een ontlading van emoties. Het is een zeer euforische aangelegenheid.

 

Ik ging nadenken over hoe het daarna verder moet: is het ook de tweede keer dat je je ouders ontmoet nog zo fijn? Tenslotte ken je die mensen niet. Met andere woorden: is bloedband genoeg om van iemand te houden? Of is het genoeg om te weten welk gezicht er bij jouw moeder of vader hoort? Het antwoord op deze vraag ken ook ik niet, misschien is het voor iedereen anders, maar zo ontstond een verhaal over (moeder)liefde, familiebanden en afstand doen en afgestaan worden.

 

Met mijn boeken wil ik graag de verhalen vertellen die mensen zoals u en ik zouden kunnen meemaken. Maar de personen uit mijn boeken spelen hun rol in een decor dat wij allemaal goed kennen uit de geschiedenisboeken. Mijn (verzonnen) hoofdpersonen zouden model kunnen staan voor gewone mensen die in die tijd leefden, en als ik het goed het gedaan heb, herkennen wij ook een beetje van onszelf in ze.

 

Terug naar boven